ένας ακόμη Λαβύρινθος

No habrá nunca una puerta. Estás adentro
y el alcázar abarca el universo
y no tiene ni anverso ni reverso
ni externo muro ni secreto centro.

No esperes que el rigor de tu camino
que tercamente se bifurca en otro,
que tercamente se bifurca en otro,
tendrá fin. Es de hierro tu destino

como tu juez. No aguardes la embestida
del toro que es un hombre y cuya extraña
forma plural da horror a la maraña

de interminable piedra entretejida.
No existe. Nada esperes. Ni siquiera
en el negro crepúsculo la fiera.
Jorge Luis Borges

Πόρτα ποτέ δεν θα υπάρξει. Κι είσαι μέσα
και το μέγαρο αγκαλιάζει το σύμπαν
δεν έχει ούτε μπρος ούτε πίσω όψη
ούτε περίβολο ούτε κέντρο μυστικό.
Μην ελπίζεις πως ο απέραντος δρόμος
που πάλι διακλαδίζεται σε άλλον,
και πάλι διακλαδίζεται σε άλλον,
κάπου τελειώνει. Το ριζικό σου αλύγιστο
σαν τον κριτή σου. Μην περιμένεις να σου ορμήσει
ο ταύρος που είναι άνθρωπος κι η αλλόκοτη,
πολύμορφη όψη του σκορπάει τον τρόμο
μέσα σ' αυτό το μπερδεμένο πέτρινο κουβάρι.
Δεν υπάρχει. Να μην ελπίζεις ούτε καν
μέσ' απ' το φοβερό σκοτάδι να φανεί το τέρας.
Μτφ: Δημήτρης Καλοκύρης


http://a-lyr.blogspot.com/2010/10/laberinto.html
Ομοιότητες και διαφορές, επιρροές.

Καλημέρα :-)
ξι.

:adivinanza:

σαν τα αστέρια ~

που Λεύτερα και ανυστερόβουλα

κρέμονται στον ψηλό ουρανό

έτσι σ' αγαπώ και κρέμομαι κι εγώ...

ξ.

como las estrellas

que libre y sinceramente

flotan en el alto cielo

de este mismo modo yo también te amo y floto...

Δημοσιευμένο στο περιοδικό chimeres .

Πτηνά

Πίσω από θαμπωμένα τζάμια καφενείων

κουρνιάζουν κουκουβάγιες.

Οι πρώτοι πρωινοί γέροι.

Σπύρος Ηλιόπουλος 2001, 2008.

Detrás de los vidrios nublados de kafeníos

se posan búhos.

Los primeros viejos de la mañana.

Aves, Spiros Iliópulos 2001, 2008.

Το βιογραφικό του ποιητή (+μεταφραστή +άλλα ακόμα που θα δείτε) βρίσκεται εδώ--> http://ghteytria.blogspot.com/2009/01/blog-post_29.html (το site του Πανεπιστημίου Αθηνών δεν μας έκανε, δυστυχώς, την χάρη!)

Να μεταφράζεις ποίηση... Εδώ βρίσκεται η ομορφιά: στα λεπτά τα όρια, στα στάδια και στις επιλογές (όχι απαραίτητα στις "τελικές" εκτός κι αν πηγαίνει για έκδοση!).

Σε δυο στίχους μέσα να χάνεσαι σε vidrios o cristales, σε kafeníos o cafés, σε viejos madrugadores o de la mañana...

nota: http://www.diariodelviajero.com/grecia/tomando-un-cafe-en-grecia

Κατακόρυφα_02

- Poesía Vertical IV -

Si has perdido tu nombre,
recobraremos la puntada de las calles más solas
para llamarte sin nombrarte.

Si has perdido tu casa,
despistaremos a los guardianes de la cárcel
hasta dejarlos con su sombra y sin sus muros.

Si has perdido el amor,
publicaremos un gran bando de palomas desnudas.
para atrasar la vida y darte tiempo.

Si has perdido tus límites de hombre,
recorreremos el cruento laberinto
hasta alzar otra forma desde el fondo.

Si has perdido tus ecos o tu origen,
los buscaremos, pero hacia adelante,
en el templo final de los orígenes.

Solamente si has perdido tu pérdida,
cortaremos el hilo
para empezar de nuevo.

Μπορεί να έχεις χάσει το όνομά σου [...]
το σπίτι σου [...]
την αγάπη [...]
τα όριά σου [...]
τις ηχώ σου ή τα μονοπάτια απ' όπου διάβηκες [...]
Μα μόνο σαν χάσεις το δικό σου χάνεσθαι
το νήμα θα κοπεί
για να αρχίσεις και πάλι από την αρχή...

Roberto Juarroz ~ No.8

http://www.robertojuarroz.com/ampliarpoema.asp?id_volumen=17&id_numero=11