Thursday, October 27, 2016

Τον χρόνο πίσω

Γύρνα τον χρόνο τόσο πίσω
μέχρι να μπεις στο μυαλό σου
δες πώς σκεφτόσουν και
δέξου την έκβαση των πραγμάτων
όπως τα άφησες να εξελιχθούν τότε 
και άσε κάτι να φύγει
[κάτι]
συγχώρεσε τον εαυτό σου
και τους άλλους
ευχαρίστησε τον εαυτό σου
που ήταν εκεί
που είναι εδώ
και άρχισε να τον αγαπάς
για να μπορέσεις να περιμένεις 
σήμερα το αύριο 
και να δεις 
αύριο το σήμερα.

Μ' αγαπώ.
Σ' αγαπώ.

ξι.

Sunday, October 23, 2016

Το μάτι

Αυτές τις μέρες επανέρχομαι σε κείμενα που αφορούν τις Πρωτοπορίες & τον Μοντερνισμό, και σ' αυτό το πλαίσιο επανήλθα (δεν θα μπορούσα να μην επανέλθω άλλωστε σ' αυτόν τον θησαυρό γνώσεων, σοφίας και εμπειριών) και σε αυτό το βιβλίο-δοκίμιο του Νάνου Βαλαωρίτη, Για μια θεωρία της Γραφής Β', εκδόσεις ηλέκτρα, 2006. Ανοίγοντας το λοιπόν, στην σελίδα τίτλου βρήκα ένα δικό μου χειρόγραφο προσχέδιο του ποιήματος το μάτι, το οποίο βρίσκεται στην τρίτη μου ποιητική συλλογή Σημεία, σελίδα 39, των εκδόσεων Γαβριηλίδης, 2016. 

Αυτό το βρήκα ενδιαφέρον για πολλούς λόγους. Ένας απ' αυτούς επειδή το έγραψα (προφανώς) ορμώμενη από "κάτι" πρωτοποριακό που διάβασα στις σελίδες του ΝΒ (το οποίο είναι πολύ πιθανό να μην συνειδητοποιήσω ούτε θυμηθώ ξανά τώρα που το ξαναδιαβάζω), και επιπλέον γιατί αυτό το ποίημα είναι λίγο "διαφορετικό". Δεν θα πω πώς ή πόσο διαφορετικό ή με ποια έννοια, ή τι εννοώ... Αυτά απασχολούν άλλους, άλλες ειδικότητες και άλλα επαγγέλματα, ή και κανένα συγκεκριμένο επάγγελμα, με την προϋπόθεση πάντα, φυσικά, ότι υπάρχει η διάθεση και η προδιάθεση, το ενδιαφέρον (ακόμα πιο δύσκολο και σπάνιο, δυστυχώς) να αναλυθεί ένας συγγραφέας/ποιητής/έργο κτλ κτλ. 
Από την άλλη όμως, θεωρώ ότι μπορεί να απασχολεί και εμάς, τους αναγνώστες, απλώς και μόνο για την αίσθηση ή τις σκέψεις που μας αφήνει (υπάρχει πιθανότητα να μας αφήσει, ή και να περάσει παντελώς αδιάφορο) η ανάγνωση ενός κειμένου/ποιήματος. Αυτό. Αυτά. Ως εκεί. Καληνύχτα μας.



ξι.

Thursday, October 20, 2016

Καθετότητα για το αυτονόητο

Μου αρέσουν οι άνθρωποι τύπου Άλφα (όπως τους έχω ονομάσει) στη ζωή τους: αυτοί δηλαδή που έτσι όπως είναι με σένα είναι και με μένα, έτσι είναι και με τον τάδε και με τον δείνα. Αυτοί που είναι ό,τι λένε, και κυρίως ό,τι σκέφτονται. Χθες και προχθές, το πρωί και το βράδυ, αύριο και μεθαύριο, στον ύπνο τους και στον ξύπνιο τους, στο σπίτι τους και στον δρόμο τους. 
Αυτοί οι άνθρωποι μου αρέσουν στη ζωή μου: οι συνεπείς. 
Και διακρίνω ένα είδος καθετότητας από την πλευρά μου ως προς αυτό. Μιας καθετότητας για το ...αυτονόητο κοινώς που σ' αυτή την περίπτωση αναρωτιέμαι... Πόσο μεμπτή μπορεί να είναι μια καθετότητα...;


ξι.

Saturday, October 8, 2016

λόγος και ύπαρξη

Δώσε λόγο στην ύπαρξή σου 
και
Ύπαρξη στο λόγο σου.

Κι έτσι θα ξεμπλοκάρει το σύστημα
ειδικώς και παγκοσμίως.

----

Da razón a tu existencia
y
Existencia a tu palabra.

Y así el sistema se desbloqueará 
particular y globalmente.



ξι.