Sunday, November 1, 2009

Πάντρεψε τον έρωτα με την επανάσταση


«Ήταν τόσο έντονη η ζωή μας, που έκανε για χρόνια ολόκληρα», έγραψε για τη σχέση της με τον Νίκο Μπελογιάννη η Έλλη Παππά- ένα από τα πιο ανήσυχα και μαχητικά πνεύματα του προοδευτικού χώρου που πέθανε προχθές στα 89 της Έλλη και Νίκος. Δύο αγωνιστές της Αριστεράς που παγιδεύτηκαν σε στημένες κατηγορίες για κατασκοπεία. Η ιστορία τους, η πιο ρομαντική ιστορία έρωτα και επανάστασης, διαδραματίστηκε μέσα στο πιο σκοτεινό μετεμφυλιακό κλίμα. Και τερματίστηκε- αλλά δεν έκλεισε- μιαν αυγή του 1952 όταν ο «Άνθρωπος με το γαρύφαλλο» εκτελέστηκε. Η Έλλη Παππά έμελλε να ζήσει άλλα 57 χρόνια, μέχρι που έλειωσε (την Τρίτη) από γηρατειά.

«Είμαι κομμουνίστρια από κούνια», έλεγε η Έλλη Παππά, και κυριολεκτούσε· άσχετα αν μετά το 1990 είχε αποχωρήσει από το ΚΚΕ και αργότερα τα ΄χωνε και στον Συνασπισμό («ώς πότε θα ψάχνεται;»). Η ζωή της ταυτίστηκε με τους κοινωνικούς αγώνες και παρά τις διαψεύσεις που βίωσε, δεν έπαψε να πιστεύει στις πολιτικές δυνάμεις που επιδιώκουν ριζικές κοινωνικές αλλαγές. Προσφυγοπούλα από τη Σμύρνη, μεγάλωσε στον Πειραιά και συνειδητοποιήθηκε χάριη στα μεγαλύτερα αδέλφια της: τον ασυρματιστή Γιώργο και τη Διδώ, την κατοπινή σπουδαία μυθιστοριογράφο Διδώ Σωτηρίου, που ήταν ο «καλός της άγγελος».
Η Έλλη, η πιο ατίθαση της οικογένειας, αψηφούσε τη δικτατορία του Μεταξά από την εφηβεία της. Προσχώρησε με τους πρώτους στο ΕΑΜ, συνδέθηκε με το ΚΚΕ, ανέπτυξε αντιστασιακή δράση στις εργατικές γειτονιές, ανακατεύτηκε με τον παράνομο Τύπο, κι έπειτα έζησε τα Δεκεμβριανά, τις διώξεις του Εμφυλίου, τις πρώτες εκλογές του 1949. Εκείνη την εποχή γνώρισε τον Νίκο Μπελογιάννη- καθοδηγητή του κομματικού μηχανισμού στην Αθήνα. Ήταν «σύζυγος Ιωαννίδη», αλλά ο έρωτας τα σάρωσε όλα. Και την κομματική ηθική[…]
Από την εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ
Η συνέχεια στο: http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artid=4543432
Το 1952 ο σύντροφός της, παρά την παγκόσμια κατακραυγή που είχε οδηγήσει τον Πικάσο να ζωγραφίσει το περίφημο σκίτσο του ανθρώπου με το γαρύφαλλο, οδηγήθηκε στο εκτελεστικό απόσπασμα, ενώ η ίδια γλίτωσε την εκτέλεση την τελευταία στιγμή. Ίσως ο Μπελογιάννης και οι 3 σύντροφοί του που εκτελέστηκαν την ίδια μέρα θα είχαν γλυτώσει από τον θάνατο, αν το κόμμα τους έβαζε τη ζωή των στελεχών του πάνω από την δημιουργία βολικών μαρτύρων. Ο τότε ηγέτης του ΚΚΕ Νίκος Ζαχαριάδης, τον οποίο η κυρία Παπαρήγα σταδιακά αναδεικνύει σε ήρωα, έβγαλε χαφιέ τον Νίκο Πλουμπίδη, τον άνθρωπο που προσφέρθηκε να θυσιαστεί για να σώσει τη ζωή του Μπελογιάννη και λίγο καιρό μετά καθαίρεσε την Έλλη Παπά παρ' ότι ήταν μελλοθάνατη[...]
Από την εφημερίδα LIFO.
Η συνέχεια στο: http://www.lifo.gr/mag/columns/2408
Είμαι άνθρωπος που θαυμάζω και εκτιμώ απεριόριστα την ακεραιότητα στον χαρακτήρα των ανθρώπων και την συνέπεια των λόγων - πράξεών τους. Πιστεύω, σέβομαι και τιμώ τις μνήμες αυτές που χαράζονται μέσα μας και μέσα στο μυαλό μας, και αντίστοιχα πιστεύω, σέβομαι και εκτιμώ αυτούς τους ανθρώπους που σε κάθε ευκαιρία (ή όταν έρθει εκείνη η ώρα) πράττουν τοιουτοτρόπως και αποτίουν φόρο τιμής σε αυτούς που αγωνίστηκαν, πάλεψαν, θυσιάστηκαν. Και δεν ανέχομαι δυο πράγματα: το ψέμα και την υποκρισία.
Ρωτώ, λοιπόν, επειδή όσο κι αν διάβασα τις εφημερίδες και παρακολούθησα τα δελτία ειδήσεων ενδεχομένως να μου διέφυγε... Στην κηδεία της αείμνηστης Έλλης Παππά μίλησε κανείς από το ΚΚΕ; Μπορεί να κάνω και λάθος, αλλά θυμάμαι να είδα μόνο μία δήλωση του Τσίπρα.
Από την άλλη το καταλαβαίνω... πώς μπορεί ο απολυταρχισμός να δεχθεί στους κόλπους του ιδεολογίες, ελευθερίες, ή τοποθετήσεις -μπορεί ρομαντικές, κάποιες φορές- και απόψεις περί του τι ειναι Αριστερά ή του τι θα έπρεπε να σημαίνει Αριστερά. Πώς μπορεί η εκδίκηση να συγχωρέσει το γεγονός μιας πλάτης που ...στρίβει και την παρρησία; Μα και πώς μπορεί η προδοσία να συμβαδίσει με την Αλήθεια, την Προσφορά, με μια Επανάσταση;
Βέβαια το καταλαβαίνω...
Καλημέρα, Καλό Μήνα.
ξι.

5 comments:

greekwitch said...

Ομορφο και σαρωτικο!

ξι said...

Καλημέρα Τζω!
Δεν ξέρω αν ισχύει. Διατυπώνω απλώς μια ερώτηση (γιατί πραγματικά θα ήθελα να ξέρω αν υπήρχε κόσμος του Κομμουνιστικού Κόμματος εκεί) και, αν δεν υπήρχε, εκφράζω αυτό που σκέφτομαι.

Καλό μήνα!
ξ.

ξι said...

Έτσι όπως σου απάντησα θυμήθηκα τα μαθήματα γλώσσας προγραμματισμού στο Παν/μιο: If 'yes', then go to... If 'no', then go to...!!!
:D
ξ.

Anonymous said...

Κατέθεσαν στεφάνι.

ξι said...

Καλησπέρα ανώνυμε.
Αν θεωρείς ότι είναι το ίδιο, ok.

Σ'ευχαριστώ για το σχόλιο.
ξ.