Saturday, October 16, 2010

Laberinto


Ένα απο τα αγαπημενα μου ποιηματα (ενος συγχρονου Μαδριλενιου): el Laberinto
Για την Αρτιστα που της το ειχα υποσχεθει :))


He ordenado trazar un laberinto
de muros elevados e inasibles
y he mandado encerrar en sus tinieblas
a un monstruo que hace tiempo alimentaba:
solamente conozco yo su nombre
y por qué no perdona al indeciso.
Nunca paseo por sus negras calles,
no sé si por temor a conocerme.
De noche me despiertan los opacos
alaridos de víctima y verdugo.
Mi obra, entonces, me inquieta, y no consigo
recordar la razón que me ha impulsado
a recibir con sangre al visitante.
Me dicen que vendrá un hombre sin patria
y que penetrará en el laberinto,
buscando sin terror su oscuro centro:
cuando la espada hiera al monstruo infame,
mi corazón conocerá el descanso.

Julio Martínez Mesanza


:Have a nice σουκου) >ξι.

11 comments:

Anonymous said...

Πολύ καλή η ιδέα σου, γιατί το ψάρι της βαβέλ δεν θα έκανε καλή δουλειά!

dodo said...

Καταλαβαίνω γιατί είναι από τα αγαπημένα σου, είναι πολύ όμορφο!
(Μόλις διάβασα τον τίτλο, νόμισα ότι θα ακολουθούσε λαβύρινθος τού Μπόρχες)...

Ανδρέας said...

Ομορφιά...

Α.

Roadartist said...

ΤΕΛΕΙΟΟΟΟΟΟοοοοοο!!!!

Και με την μετάφραση μαζί με πολύ πρωτότυπο τρόπο!!!

Σε ευχαριστώ.. Είναι υπέροχο.. δεν τον ήξερα τον ποιητή αυτόν..

Ευχαριστώ που έγινες αφορμή να τον μάθω..

Πως ήταν το καφεδάκι και η εφημερίδα στην γειτονιά μας;; ΦΙΛΙΑ@!!!@

ξι said...

@ ηλιογραφος: Για την ακριβεια νομιζω οτι το ψαρι της Βαβελ θα το κατεστρεφε ολιγον :)

@ dodo: Δεν ητο Μπορχες! Σας την εφερα ;)

@ Ανδρέα: :)

@ Αρτιστα: Χαιρομαι που σου αρεσε:) Δεν τον γνωριζουν πολλοι τον συγκεκριμενο. Οσο για τον καφε και την εφημεριδουλα... ηταν οπως παντα... ΣΟΥΠΕΡ! xxx!

Καλημερα σε ολους :))
ξ.

Άστρια said...

Σε βάζει σε σκέψη..
Και βλέπεις ... νοιώθεις τον λαβύρινθο!

αυτή είναι και η επιτυχία του νομίζω!

πολύ μου άρεσε αυτή η ιδέα παρουσίασης της μετάφρασης:)

καλή εβδομάδα ξενιαδάκι:)
Α.

ξι said...

Χαιρομαι που σου αρεσε Αστριακι :))

Θυμαμαι τον ειχα "ανακαλυψει" τα πρωτα χρονια στο Πανεπιστημιο και τοτε ακομη δεν ειχε τυχει(;) να τον γνωριζουν οι καθηγητες μου. Αργοτερα, σε διαφορες λογοτεχνικες συζητησεις που γινονταν, tertulias, αρχισε να γινεται αναφορα στο ονομα του, οταν η συζητηση περιστρεφοταν γυρω απο contemporáneos συγγραφεις και ποιητες. Τον καλεσαν καποια στιγμη και στο Cervantes στην Αθηνα (απο εκει ειναι και το αφισακι που εχω κανει καδρο στο γραφειο μου).

Προσωπικα, καποια ποιηματα του (οχι ολα) μου αρεσουν πολυ και μου 'μιλουν' σε 'αλλα' επιπεδα. Με το συγκεκριμενο δε, πιανω τον εαυτο μου να ταυτιζεται αραια και που, καμια φορα, συχνα πυκνα ;)

Οπως και να'χει χαιρομαι που σας τον συστησα & κυριως που σας αρεσε!

Φιλια,
ξ.

υγ: Ελπιζω το χερι να πηγαινει καλυτερα! ε; :))

Minas said...

Cada flecha es un dia.Tiene un punto cercano al sol, y luego, exhausta, baja. El arco que dispara tanta flecha pudiera ser la vida. Si quebrara su duro nervio, el ansia moriria.

ARCO, ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ...ΣΥΝΤΟΜΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΟ.ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΠΟΙΗΤΗ!

ξι said...

Bienvenido Minas :)
Gracias por tu visita. Katerina me había dicho que algún día "vinieras"! jaja Además, hablas español y conoces a este poeta. ¡Qué bien!
Aparte del laberinto, a mí me encanta muchísimo el poema "han caído las torres". Búscalo en el internet, que te va a gustar. Si no lo encuentras, dímelo y lo cuelgo aquí.

Mucho gusto y un saludo,
ξ.

H.Constantinos said...

Μόλις γύρισα κι εγώ στον λαβύρινθο της Αθήνας...

ξι said...

Μετα τη Ζακυθο τι να λεει;; Και ειδικα οταν προκειται περι λαβυρινθου...:(
Καλως ηρθες!
ξ.