Αποδράσουν κάποια στιγμή απηυδισμένες όλες μαζί
και ξεχυθούν στον χώρο,
Γλιστρήσουν από παράθυρα ανοιχτά, γρίλιες μισόκλειστες
και χαραμάδες και φυτευτούν μες στην αυλή,
άσπρα γαλάζια και ξεφούσκωτα μπαλόνια.
Τι ωφελεί, αναρωτιέμαι. Να παραχώνεις Κυριακές.
Σαν να πιέζεις τη στροφή μέσα σε μια ευθεία.
[…]
Απόσπασμα από το ποίημα «Σκλαβιά της Κυριακής» της Άννας Νιαράκη.
[…] Un cajón lleno de domingos. No lo cierro
Escapan en algún momento todos juntos y hartos
se echan al espacio,
Se escurren por ventanas abiertas, entreabiertas persianas
y rendijas y se plantan en el patio,
globos blancos celestes y deshinchados.
Para qué sirve, me pregunto; enterrar los domingos
Como presionar la curva dentro de una recta.
[…]
Extracto del poema "Esclavitud del domingo" de Ana Niarakis.
μτφ: ξι
Extracto del poema "Esclavitud del domingo" de Ana Niarakis.
μτφ: ξι
3 comments:
Συνεκτικό και δυνατό κείμενο και τόσο ταιριαστό με τη ζωγραφιά του Νταλί που διάλεξες..!!!
Σίγουρα δεν χωρά, όσο και να πιεστεί, μία στροφή σε μία ευθεία..χωρούν όμως άπειρα σημεία σ΄αυτήν (όπως οι στιγμές σε ένα φαινομενικά μονοδιάστατο οδοιπορικό) που θα μπορούσε να τα δει κανείς ακόμα και όμορφα.
Παρά ταύτα ξενιαδάκι
(με χαμόγελο)
Καλή εβδομάδα!:)
Σε φιλώ
Α.
Όντως δυνάτο!!!
Καλησπέρες! :)
@ αστριάκι:
Δεν είναι όντως υπέροχη και δυνατή η εικόνα της παραχωμένης Κυριακής και η παρομοίωση σαν την στροφή την πιεσμένη στην ευθεία; Προσωπικά, το βρήκα πανέμορφο!
Ολόκληρο το ποίημα της εδώ: http://tinyurl.com/7cmtbx3 (στο μπλογκ της)
Κι εσύ αστριάκι μου τα λες πολύ όμορφα, και σωστά επίσης! ;-)
@ Ζέτα:
Συμφωνώ κι εγώ! Καλό βράδυ!
ξι.
Post a Comment