Sunday, November 22, 2009

La pantera

Vuelves a mi vida
sigilosa como una pantera.
Vuelves de la selva
dónde creíste que los tamarindos y las acacias
te protegerían.
De una selva en la que devoraste
a cientos de criaturas inválidas.
Pero hoy a mí
solamente me lames, silenciosamente, la mano,
y me miras con esos ojos fríos:
mustios y fríos.

Επιστρέφεις στη ζωή μου
αθόρυβη σαν πάνθηρας.
Επιστρέφεις από τη ζούγκλα εκείνη
που πίστευες ότι οι οξυφοίνικες και οι ακακίες
θα σε προστάτευαν.
Από μια ζούγκλα που μέσα της κατασπάραξες
εκατοντάδες ανάπηρα πλάσματα.
Αλλά σήμερα, εμένα
μόνο μου γλείφεις ήσυχα το χέρι,
και με κοιτάζεις με αυτά τα κρύα μάτια:
τα μαραμένα και κρύα.
(μτφ. ξι.)

Του πολύ καλού μου φίλου, ισπανού ποιητή και φιλέλληνα César Fernández Sánchez.
Υπόσχομαι να πω δυο λόγια για αυτόν και για το ποιητικό του έργο, σε αυτή την ίδια ανάρτηση.

Escrito por mi muy querido amigo, poeta español y amante de lo griego César Fernández Sánchez.
Prometo deciros unas pocas palabras acerca de él y de su obra poética, en este mismo post.

Να έχουμε μια πολύ καλή εβδομάδα όλοι:))
ξι.

Un CV y unos comentarios: César Fernández nació en Madrid en 1957. Violinista frustrado (César, me temo que tengo unas dudas sobre lo ya mencionado: un poeta es al mismo tiempo un músico, ¿no?), probó fortuna con las leyes. Logró licenciarse en Derecho, pero su alto sentido de la responsibilidad y su deseo de no provocar ninguna alarma social le llevaron a desistir de ejercer tan delicada actividad (por esa razón exacta, lo habrías conseguido perfecto como abogado;): ningún mal tío estaría vivo:P). Parte de su tiempo de ocio lo dedica a la composición poética y al estudio de la lengua griega. Su agitada vida sentimental es la que le ha proporcionado el magisterio en una materia de la que, salvo Corín Tellado y tres más, nadie entiende: el amor (el ...¿qué?). Hasta la fecha tiene escritos los libros: "Veinte sonetos coquetos y un prólogo desesperado", un innegable éxito editorial, y "El amor tiene sentido".
(y además, es esta misma agitada vida sentimental mía que me hace gustar y disfrutar de tu poesía...)
Señoras y Señores: Por favor, Disfruten...

9 comments:

greekwitch said...

Πολυ ομορφη ποιηση. Καλη βδομαδα κ σε εσενα.
Τζ.

giant13 said...

Το ερώτημα είναι αν επιστρέφει χορτασμένη.
Μπορεί όμως ο πάνθηρας να βρεί θύμα και να το αφήσει έτσι ανέγγιχτό;
Νομίζω πως το εξοντώνει και το κρύβει κάπου για ύστερη ώρα.

Anonymous said...

οι λατινόφωνοι λογοτέχνες έχουν κάτι το ξεχωριστό

Λορελάη said...

Εξαιρετικό!
Θερμές ευχαριστίες για τη μετάφραση. Περιμένουμε και τις υπόλοιπες συστάσεις.
την καλησπέρα μου :)

ξι said...

Χαίρομαι που σας άρεσε.

@giant13:
Αυτά τα μάτια, τα μαραμένα και κρύα, τι μπορεί να κρύβουν...

Σας ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια.
ξ.

fractal said...

Καλησπέρα και από εδώ..
Γητευτής πάνθηρων ο φίλος σου ποιητής..
Ασφαλώς και του λόγου..
Να μας τον γνωρίσεις.

ξι said...

@ fractal:
Καλησπέρα:)
Ακριβώς αυτό είναι. Της ζούγκλας και της πόλης.
Με τη ...δεύτερη ευκαιρία γιατί τώρα που θα έρθει Αθήνα, λείπω εγώ:(

ξ.

Άστρια said...

"τα μαραμένα και κρυα..." και ειδικωτερα "τα μαραμένα.." κλείνουν μέσα τους ίσως δικαιοσυνη.

Μου άρεσε αυτό το ποίημα όπως μας το χάρισες μεταφρασμένο.


υγ.Είχα ξαναπεράσει, το είχα διαβάσει και ήμουν σίγουρη ότι είχα αφήσει και σχόλιο:)))

ξι said...

@ Άστρια:
Σ'ευχαριστώ πολύ για την σκέψη σου.
Χμ, όχι... δεν είχες αφήσει δυστυχώς... αλλά άφησες τώρα :))
ξ.