Monday, December 14, 2009

Abismo


Μερικές φορές φθάνω ως την άβυσσο

και χαζεύω την όμορφη θέα
Κάποτε μια εκτυφλωτική λάμψη
μού καίει ξαφνικά τα μάτια
Πάντα νομίζω ότι μου καίει τα μάτια
Δεν βλέπω
Η λάμψη αιχμαλωτίζει τις βλεφαρίδες μου
και αυτές αντανακλαστικά εκτινάσσονται, μεγαλώνουν
μεγαλώνουν κι άλλο κι άλλο
απλώνονται σαν δίχτυα
και αγκαλιάζουν την άβυσσο
Νικητής και ηττημένος
Περνάω ώρες έτσι εκεί
μην μπορώντας να φύγω.

Algunas veces bordeo el abismo
y me quedo así mirando la vista bella
En algún momento un brillo cegador
me quema los ojos de repente
Siempre creo que me quema los ojos
No veo
El brillo cautiva mis pestañas
y ellas reflexivamente se lanzan, crecen
crecen cada vez más, y más
se extienden como redes
y abrazan al abismo
Ganador y perdedor
Paso horas allí
así sin 
poder 
irme.
ξι.


Δημοσιευμένο στο περιοδικό chimeres .

13 comments:

ξι said...

Εύχομαι Καλή Εβδομάδα σε όλους.
ξ.

logia said...

Αααα ζαλίστηκα...Τι φωτογραφία είναι αυτή;
Πολύ όμορφο το μπλογκ σου, στην πρώτη γρήγορη ματιά που έριξα...
και ωραία μουσική!
Θα ξαναπεράσω σίγουρα με περισσότερη άνεση χρόνου...
καλό βράδυ

aggelos-x-aggelos said...

Απίστευτη φωτό...

Άστρια said...

Η λάμψη στην άβυσσο μπορεί να είναι μια μαγική οφθαλμαπάτη, όπως το νερό στην έρημο.
Ίσως κι εκείνη να έχει απλώσει ένα δίχτυ να αιχμαλωτίσει.

Μου άρεσε ξενιάδα, πολυ πρωτότυπο, κι αυτές οι "αιχμαλωτισμένες" βλεφαρίδες που γίνονται δίχτυα ν' αγκαλιάσουν την άβυσσο, έγραψαν!

besitos:)

H.Constantinos said...

Είναι πάντα όμορφη η θέα στην άβυσσο... Πάντα...

Anonymous said...

shall we dance upon our edge?
shall we slip and try to fly?
shall we just lie in our beds?
shall we worship a single why?


Darkling

ξι said...

@ logia:
Σ'ευχαριστώ πολύ :)
(γιατί είχα την εντύπωση ότι είχες ξαναπεράσει από εδώ;;;:S )

@ aggelos-x-aggelos:
Ναι, όντως :)

ξ.

ξι said...

@ Σ'ευχαριστώ πολύ Αστριάκι :))

@ Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου Κωνσταντίνε. Απόλυτα...

@ All the shalls have been gathered in one single word... abyss.

ξ.

Anquises said...

Esa foto me produce vértigo. ¿Será un montaje?

giant13 said...

Πολύ πετυχημένη φώτο sε συνάρτηση με αυτά που γράφεις.
Με την σειρά μου και γώ θα μείνω στις βλεφαρίδες που γίνονται δίχτυα.
Απλά έγραψες!!!

Anonymous said...

ο Νιτσεϊκός ήρωας της φωτογραφίας και το κείμενο, βγαλμένο θαρρείς από τα βάθη της καρδιάς (της αβύσσου ή του ήρωα, το ίδιο θα΄ναι)

ξι said...

@ Anquises:
Creo que sí. No creo que haya ningún hombre que lo podría aguantar esto... esta vista tan tan tan impresionante.
Gracias Anquises:)

@ giant13:
Σ'ευχαριστώ Γίγαντα! Τελικά, φαίνεται ότι αυτές οι βλεφαρίδες εντυπωσίασαν!

@ ηλιογράφος:
Έχεις απόλυτο δίκιο... Δεν το είχα δει καθόλου έτσι όταν το σκέφτηκα... Και με αυτή την φωτογραφία: υπαρξιακές αγωνίες! Μα και η μουσική ακόμα αυτό μού θυμίζει παρόλο που δεν σχολιάσθηκε ιδιαίτερα (βλ. logia). Υπάρχω -ύπαρξη -υπαρξισμός σε ακούω -βλέπω -νοιώθω.

ξι said...

Σας ευχαριστώ πολύ όλους για τα όμορφα σχόλια.

ξ.