No habrá nunca una puerta. Estás adentro
y el alcázar abarca el universo
y no tiene ni anverso ni reverso
ni externo muro ni secreto centro.
No esperes que el rigor de tu camino
que tercamente se bifurca en otro,
que tercamente se bifurca en otro,
tendrá fin. Es de hierro tu destino
como tu juez. No aguardes la embestida
del toro que es un hombre y cuya extraña
forma plural da horror a la maraña
de interminable piedra entretejida.
No existe. Nada esperes. Ni siquiera
en el negro crepúsculo la fiera.
Jorge Luis Borges
Πόρτα ποτέ δεν θα υπάρξει. Κι είσαι μέσα
και το μέγαρο αγκαλιάζει το σύμπαν
δεν έχει ούτε μπρος ούτε πίσω όψη
ούτε περίβολο ούτε κέντρο μυστικό.
Μην ελπίζεις πως ο απέραντος δρόμος
που πάλι διακλαδίζεται σε άλλον,
και πάλι διακλαδίζεται σε άλλον,
κάπου τελειώνει. Το ριζικό σου αλύγιστο
σαν τον κριτή σου. Μην περιμένεις να σου ορμήσει
ο ταύρος που είναι άνθρωπος κι η αλλόκοτη,
πολύμορφη όψη του σκορπάει τον τρόμο
μέσα σ' αυτό το μπερδεμένο πέτρινο κουβάρι.
Δεν υπάρχει. Να μην ελπίζεις ούτε καν
μέσ' απ' το φοβερό σκοτάδι να φανεί το τέρας.
Μτφ: Δημήτρης Καλοκύρης
http://a-lyr.blogspot.com/2010/10/laberinto.html
Ομοιότητες και διαφορές, επιρροές.
Καλημέρα :-)
ξι.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
-
Τι όμορφο το παιχνίδι των φαλαινών τότε που δεν υπήρχαν είδη και ημισφαίρια. Πόση συνενοχή υπήρχε κάτω από την θάλασσα πριν από την έκρηξη, ...
-
Στην αρχή ξεκίνησε γλυκά και η συμπάθεια ήταν αμοιβαία, έπειτα η συμπάθεια έγινε έρωτας, ο έρωτας αγάπη, και μετά και μετά, η αγάπη μετά... -
Ποιος σού 'πε ότι δεν αλλάζει η μοίρα; Για άλλαξε στάση και θα δεις! ;-) ¿Quién te ha dicho que el destino no puede cambiar? ¡Cambia d...
10 comments:
ας φανεί ένας κι ας ειν' και τέρας :-))
............................
Πολύ μας πιάνουν στο στόμα τους
Λατίνοι Ταυρομάχοι
εμάς τους Μινωίτες
(και τη θρησκεία μας
και το λαβύρινθο)
τέσπα για τη δυσφήμιση...
προτείνω ένα πολύγλωσσο
ανθολόγιο από
Literatura Taurina
..Ο Ταύρος στη Λογοτεχνία..
(είναι το ζώδιο μου :-)
¡Buena Suerte a los Toreadores
de la Vida! :-)
Μιχάλη :-DD
Έτσι είναι, η μυθολογία και οι παραδόσεις τρέφουν την ανθρώπινη φαντασία (& ευφυΐα):-)
Σ'ευχαριστώ για το σχόλιο &καλή τύχη στους toreadores!
ξι.
Μπορούσε να λείψει ο Μπόρχες από τον λαβύρινθο; :-)
Από τα ωραία του.
Ένα καλοκαίρι είχα πάρει και διάβαζα και τους τρεις τόμους (ποιήματα, δοκίμια και πεζά του Μπόρχες) που είχαν εκδόσει τα Ελληνικά Γράμματα (κρίμα που έκλεισαν).
Όμως δεν ξέρω αν φταίει η μετάφραση, μου άρεσε, αλλά δεν εισέπραξα την αναμενόμενη συγκίνηση, όσο με τους δικούς μας Ελύτη, Σεφέρη, Καβάφη, Δημουλά...
θα ήθελα την γνώμη σου ξενιαδάκι εσύ που μπορείς και διαβάζεις στη γλώσσα του.
Βέβαια παίζει ρόλο, για να νοιώσει κανείς ένα ποίημα, το να έχει αφομοιώσει στοιχεία της κουλτούρας και της γλώσσας της πατρίδας του ποιητή, ακόμα καλύτερα να έχει ζήσει εκεί.
Αλλά πιστεύω επίσης ότι ένα ωραίο ποίημα, με μια καλή μετάφραση είναι ωραίο και σε άλλη γλώσσα.
besitos
A.
@ dodo:
Με τίποτα! Νομίζω ότι οι λαβύρινθοι, οι καθρέφτες, τα όνειρα και κάθε τι φανταστικό είναι συνυφασμένο με τον Μπόρχες :-)
ξι.
@ Αρτιστάκι:
Όντως από τα ωραία του (προσωπικά έχω και μια αδυναμία στους λαβύρινθους). Το συγκεκριμένο είναι από το βιβλίο που λες. Θεωρώ πολύ καλή την μετάφραση, μα ίσως να ευχαριστιέμαι λίιγο παραπάνω το κείμενο στα ισπανικά.
Μιλώντας τώρα γενικότερα ως προς την μετάφραση, ως λειτουργία-πράξη, δεν είναι εύκολη υπόθεση, γενικά. Και ίσως ειδικά η μετάφραση της ποίησης. Απαιτεί σίγουρα όλα αυτά που λες για να "πιάσει" ο μεταφραστής τα βασικά και "επιφανειακά", το κεντρικό νόημα. Από κει και πέρα, όμως, η γνώμη μου είναι ότι ο μεταφραστής πρέπει να είναι &λίγο ποιητής για να καταλάβει τα βαθύτερα νοήματα (αν υπάρχουν) και για να είναι το μετάφρασμα όσο περισσότερο ...λυρικό και άρτιο γίνεται. Δηλαδή να είναι ένα ποίημα ξανά! Φυσικά, είναι αδύνατο να είναι κανείς στο μυαλό αυτού που γράφει, πράγμα που σημαίνει ότι υπάρχουν πράγματα που αποδίδονται με τρόπο/τόνο/ύφος προσωπικό. Τόσο προσωπικό, όπως είναι (και όσες είναι) και οι αναγνώσεις των αναγνωστών. Κάποιες φορές μπορεί να δεις ένα ποίημα μεταφρασμένο πολύ καλύτερα και ποιητικότερα από το ίδιο το ποίημα!
Συνοψίζοντας (&για να μην κουράζω με φλυαρίες), θα έλεγα ότι ποίηση μεταφρασμένη μπορεί να σημαίνει δύο πράγματα:
είτε 1)κείμενο με βάση την ενέργεια του μεταφράζειν, είτε
2)ποίηση με βάση την τέχνη του μεταφράζειν.
Μα όπως και να'χει το έργο του μεταφραστή είναι σημαντικότατο. Και σίγουρα ακριβώς όπως υπάρχουν καλοί και κακοί ποιητές, έτσι δίκαια υπάρχουν καλοί και κακοί μεταφραστές!
Κάπως έτσι σκέφτομαι τα πράγματα...
Σας ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια :-))
Καλό βράδυ!
ξι.
Συμφωνώ. Βέβαια το θέμα είναι ανεξάντλητο για να χωρέσει σε σχόλια:)
Εάν υπάρχει πάντως και το (1) και το (2), θα ήταν ιδανικό!
Καλό βραδάκι,
Α.
Kαλημέρα Αστριάκι :-)
Συμφωνώ, εκ του σύνεγγυς τα λέει κανείς καλύτερα :-)
ξι.
Ο Λαβύρινθος είναι το τέρας. ΑΜΑΛΙΑ Ρ.
...και σίγουρα δεν είναι ο άντρας χωρίς πατρίδα που περιμέναμε πριν. ;-)
ξι.
Post a Comment