Tuesday, October 8, 2013

Aclaraciones

Después de bastante leer, y además después de haber leído muchos escritores contemporáneos que quieren/intentan angustiosamente pertenecer a algún movimiento literario, siento la necesidad de decirte en breve qué es el surrealismo, por lo menos cómo lo he entendido yo hasta ahora

De todas formas no voy, tampoco quiero, a extenderme mucho ni tampoco voy a decirte qué es el surrealismo convencional, es decir el surrealismo que hemos conocido a través de los textos de los protagonistas y de los fundadores del surrealismo, digamos clásico: André Bretón, Paul Éluard, Louis Aragón y otros, o a través de la poesía griega surrealista de Andreas Embirikos, Nikos Engonópulos, Nikólaos Calas.


Pues, en breve, quiero decirte que surrealismo es un realismo al revés, un realismo onírico que utiliza la fantasía para llenarse de imágenes y de juegos de palabras y el cual muy a menudo expresa angustia e inquietud. Y cuánto más utilizas los juegos de palabras y oscilas entre los niveles de conciencia (si lo consiques esto, aunque se puede conseguir y si quieres podemos discutir sobre dicho tema), más te acercas al surrealismo convencional. Pero, de todas formas lo que escribes debe tener sentido y expresar algo. El surrealismo tiene razón (lo que entiendas con esto).

El surrealismo, para ser más exacta "ambos surrealismos": el convencional y el ...de hoy, te está mirando con un poquito de sarcasmo e ironía y juega contigo de manera que tú ni te lo imaginas!


Si quieres, fíjate un poco en lo que te digo: lo que escribes no pertenece a ningún tipo de surrealismo a pesar de que tú quieras llamarlo así, porque lo que escribes ¿qué mierda sentido tiene, querido/a?


----------------------------------------------------------------------------------

Μετά από αρκετό διάβασμα, και μάλιστα πολλών σύγχρονων συγγραφέων που κάποιοι εξ αυτών αγωνιωδώς θέλουν/προσπαθούν να ανήκουν σε κάποιο λογοτεχνικό ρεύμα, νιώθω την ανάγκη να σου πω εν συντομία τι είναι υπερρεαλισμός, τουλάχιστον όπως τον έχω αποκομίσει εγώ ως τώρα. 


Παρόλ' αυτά δεν πρόκειται να σου πω τι είναι ορθόδοξος υπερρεαλισμός, δηλαδή ο υπερρεαλισμός τον οποίο έχουμε γνωρίσει μέσα από κείμενα των πρωταγωνιστών και ιδρυτών του υπερρεαλισμού: Αντρέ Μπρετόν, Πωλ Ελυάρ, Λουίς Αραγκόν και άλλους, ή μέσα από την ελληνική υπερρεαλιστική ποίηση των Ανδρέα Εμπειρίκου, Νίκου Εγγονόπουλου, Νικόλαου Κάλα. 

Εν συντομία, λοιπόν, θέλω να σου πω ότι υπερρεαλισμός είναι ένας ανάποδος ρεαλισμός, ένας ονειρικός ρεαλισμός που χρησιμοποιεί την φαντασία για να γεμίσει 
από εικόνες και παιγνιδόλογα και ο οποίος πολύ συχνά μπορεί να εκφράζει συναισθήματα αγωνίας και ανησυχίας. Και όσο περισσότερα παιγνιδόλογα χρησιμοποιείς και ταλαντώνεσαι ανάμεσα στα διάφορα επίπεδα συνειδητότητας (αν το καταφέρεις και όσο μπορεί να γίνει αυτό, το οποίο γίνεται και αν θες το συζητάμε και αυτό), τόσο περισσότερο πλησιάζεις τον ορθόδοξο υπερρεαλισμό. Εν πάση περιπτώσει, αυτό που γράφεις πρέπει να έχει νόημα και να εκφράζει κάτι. Ο υπερρεαλισμός έχει λογική και λόγο και κυρίως έχει σκοπό. 

Ο υπερρεαλισμός, και για να είμαι ακριβής και οι δύο αυτοί "τύποι" υπερρεαλισμού: ο ορθόδοξος και ο ...σημερινός, σε κοιτάζει με λίγο σαρκασμό και ειρωνεία και παίζει μαζί σου με τρόπο που ούτε καν φαντάζεσαι!


Αν θέλεις, λοιπόν, σκέψου λίγο την άποψη μου: αυτό που γράφεις δεν ανήκει σε καμιά μορφή υπερρεαλισμού αν και θα ήθελες να το ονομάζεις έτσι γιατί πολύ απλά αυτό που γράφεις, τι στο καλό νόημα βγάζει, αγαπητέ/ή;


ξι.
(ε να πω κι εγώ τη γνώμη μου, τόσα που έχουν δει τα μάτια μου!)

No comments: