"Το συνηθισμένο είναι να βρίσκεσαι από πριν σφηνωμένος τυχαία κάπου στα πράγματα και για να μη χάσεις την ισορροπία σου και την τάξη σου και την ησυχία που φέρνει η τάξη μαζί της, να κρατιέσαι στην τυχαία σου θέση με φόβο, ντυμένο, το πιο συχνά, το σχήμα της πίστης ή της συντηρητικοτητας ή της ανάγκης. Το ανθρώπινο όμως είναι να αυτοτοποθετεισαι, να αυτοοριζεσαι, να σπαζεις τη φυσικομαθηματικη τροχιά του φαινομένου σου και να γίνεσαι ελεύθερη ουσία. Από το όριο αυτό και πέρα αρχίζει η ευθύνη, η αμαρτία, ο πόνος και η ιστορία μας".
No comments:
Post a Comment