"Το συνηθισμένο είναι να βρίσκεσαι από πριν σφηνωμένος τυχαία κάπου στα πράγματα και για να μη χάσεις την ισορροπία σου και την τάξη σου και την ησυχία που φέρνει η τάξη μαζί της, να κρατιέσαι στην τυχαία σου θέση με φόβο, ντυμένο, το πιο συχνά, το σχήμα της πίστης ή της συντηρητικοτητας ή της ανάγκης. Το ανθρώπινο όμως είναι να αυτοτοποθετεισαι, να αυτοοριζεσαι, να σπαζεις τη φυσικομαθηματικη τροχιά του φαινομένου σου και να γίνεσαι ελεύθερη ουσία. Από το όριο αυτό και πέρα αρχίζει η ευθύνη, η αμαρτία, ο πόνος και η ιστορία μας".
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
-
¿Qué necesitas más, las líneas o las curvas? ¿El remolino o la caminata? ¿La distancia o la proximidad? ¿Relajarte o luchar? ¿La palabra o e...
-
Στην αρχή ξεκίνησε γλυκά και η συμπάθεια ήταν αμοιβαία, έπειτα η συμπάθεια έγινε έρωτας, ο έρωτας αγάπη, και μετά και μετά, η αγάπη μετά...
-
Τι όμορφο το παιχνίδι των φαλαινών τότε που δεν υπήρχαν είδη και ημισφαίρια. Πόση συνενοχή υπήρχε κάτω από την θάλασσα πριν από την έκρηξη, ...
No comments:
Post a Comment