Περνώντας τον δρόμο ο ήλιος έπεσε καταπάνω μου.
Έκλεισα τα μάτια από το εκτυφλωτικό φως.
Μέχρι να περάσω στην άλλη άκρη η ύλη εξαϋλώθηκε.
Το τυχαίο μου καρφώθηκε στον χρόνο.
Για μια στιγμή γίναμε ένα
κι εγώ
ήξερα ξανά ποια ήμουν.
(στον πατέρα μου)
ξι.
No comments:
Post a Comment