Πίσω από θαμπωμένα τζάμια καφενείων
κουρνιάζουν κουκουβάγιες.
Οι πρώτοι πρωινοί γέροι.
Σπύρος Ηλιόπουλος 2001, 2008.
Detrás de los vidrios nublados de kafeníos
se posan búhos.
Los primeros viejos de la mañana.
Aves, Spiros Iliópulos 2001, 2008.
Το βιογραφικό του ποιητή (+μεταφραστή +άλλα ακόμα που θα δείτε) βρίσκεται εδώ--> http://ghteytria.blogspot.com/2009/01/blog-post_29.html (το site του Πανεπιστημίου Αθηνών δεν μας έκανε, δυστυχώς, την χάρη!)
Να μεταφράζεις ποίηση... Εδώ βρίσκεται η ομορφιά: στα λεπτά τα όρια, στα στάδια και στις επιλογές (όχι απαραίτητα στις "τελικές" εκτός κι αν πηγαίνει για έκδοση!).
Σε δυο στίχους μέσα να χάνεσαι σε vidrios o cristales, σε kafeníos o cafés, σε viejos madrugadores o de la mañana...
8 comments:
Καλησπερούλα :)
Γειά σου αρτιστάκι :-)
(ο μήνας της αναπλήρωσης)
ξ.
(δεν άνοιξες ακόμη τα σχόλια σου, ε;;)
ξ.
Σωστά, σ'αυτή την αναζήτηση βρίσκεται η ομορφιά. Και στις τελικές επιλογές, η ευθύνη ;-)
¡Qué lluvia matinada!
...Este poema canta
a mi ventana mojada...
Detrás de los vidrios nublados de kafeníos
se posan búhos.
Los primeros viejos de la mañana.
Πίσω από τζάμια θολά καφενέδων
μπούφοι ποζάρουν.
Του πρωινού οι πρώτοι γέροι.
(χα, να και blogo-έκδοση)
ποζάρουν αντί κουρνιάζουν
οι γέροι ας είν'
δυναμικοί και όχι
χαμένοι απ' ορμή
Μπούφοι γιατί
αφήσαν και τους
ξέφυγε η ζωή :-))
@ dodo: :-)
@ Michalis M.: Ποζάρουν οι μπούφοι στα τζάμια των καφενείων για να τους κάνουν το πορτρέτο. Κάποτε ήταν νέοι μα σαν σύγχρονοι Ντόριαν Γκρέι'ζζζ πασχίζουν για το "άλλο"...
Σωστότατο αυτό:
"Μπούφοι γιατί
αφήσαν και τους
ξέφυγε η ζωή" !
Μα και πάλι, η πραγματικότητα του ποιήματος είναι -για μένα- άλλη, και η αλήθεια είναι ότι όμοιά της δεν βρήκα μέχρι τώρα πουθενά αλλού! ;-)
Γειά σας!
ξ.
Παρηγορο: καποιοι ακομα γραφουν ποιηση διχως οιηση, καποιοι ακομα μεταφραζουν ποιηση χωρις να τη «φραζουν». Και μαλιστα σε τετοιους καιρους. Που το βρισκετε το κουραγιο βρε παιδια; Που βρισκετε το θαρρος να κανετε τετοια «αχρηστα» και «αντιπαραγωγικα» πραγματα; ΑΜΑΛΙΑ Ρ.
Καλησπέρα ΑΜΑΛΙΑ Ρ., &καλώς πέρασες από δω:-)
Λευτεριά κι ανυστεροβουλία, κάτι σαν ανάγκη... κάτι τέτοιο πρέπει νά' ναι. Πφφ τι βλακείες σ'αυτούς τους ποιοτικούς &ξέφρενους καιρούς! ;-)
Σ'ευχαριστώ για το σχόλιο,
ξ.
Post a Comment