Extraño las noches de escribir
las palabras desconocidas
la música en mis oídos
la verdad de tus ojos
mi primer sueño
dos musas
una carta
Pegaso
y
(a ti).
las palabras desconocidas
la música en mis oídos
la verdad de tus ojos
mi primer sueño
dos musas
una carta
Pegaso
y
(a ti).
7 comments:
y.
....esta todo dicho, un abrazo y un beso X.
....
Muchas gracias mi querido Raúl.
Un abrazo y un beso..
X.
Buenas tardes, soy la sobrina de Hector, disculpe el atrevimiento pero quería agradecerle porque mi tio siempre hablaba de usted con mucha alegria... Cariños. Gabriela
Hola Gabriela :-) No, por favor no hay ningún atrevimiento. Siéntete como en tu casa y pasa por "aquí" cuando quieras. Además, es la "casa" que acogió a Hector y a nuestras conversaciones con mucha alegría y espera. Me siento muy feliz que conocí a Hector (y ahora a ustedes). Le respetaba y le admiraba mucho por sus conocimientos, sus pensamientos y por su forma de ser en general. Muchas gracias...
Un beso,
Xenia.
Σαν ένα μικρό ποίημα ήταν αυτό το βιντεάκι.
Μακάρι να έκανες και κάποια μετάφραση στο σε ανεστραμένο τρίγωνο κείμενό σου, σίγουρα θα αξίζει:)
ξενιαδάκι, έλειπα και καθυστέρησα να έρθω, είδα όμως όλες τις αναρτήσεις που έχασα, ιδιαίτερα αυτές με τις μαγικές παραλίες. Θα ήταν υπέροχα!
φιλιά πολλά
Α.
Αλήθεια, κάποιες σκέψεις στροβιλίζουν και δεν σ΄ αφήνουν να ησυχάσεις αν δεν βρουν διέξοδο στο χαρτί ..και τότε παίρνουν πολύ όμορφη μορφή τα λόγια γιατί είναι αυθεντικά, αληθινά...
Όπως και αυτές οι σκέψεις που κατέγραψες, σε ελάχιστες λέξεις, αφήνοντας το τελευταίο "και" να μην είναι ελειπτικό, αλλά γεμμάτο από εικόνες που σίγουρα το ακολουθούν...
και ναι, μου άρεσε.. σκέψεις για στιγμές και αξίες ανθρώπων που πέρασαν, αλλά φέγγουν τόσο πολύ στο σκοτάδι.
σ' ευχαριστώ για τη μετάφραση:)
Αστριάκι πόσο δίκιο έχεις :-)
& χαίρομαι πολύ που σου άρεσε. Τον τελευταίο καιρό προτιμώ να γράφω ό,τι αισθάνομαι σε μία από τις δυο γλώσσες μόνο. Σαν αυτές οι σκέψεις και τα συναισθήματα που τρέχουν να αποτυπωθούν στο χαρτί να μου απαγορεύουν τη μετάφρασή τους στην άλλη γλώσσα, σαν να ζητούν την αποκλειστικότητα γιατί με αυτό τον τρόπο εκφράζονται καλύτερα, ή προστατεύονται, ή γιατρεύονται... ή... πω πω τι γεννάει το μυαλό του ανθρώπου καμιά φορά!!! χιχι ;-))
Un beso,
ξι.
Post a Comment