Το μάτι

Αυτές τις μέρες επανέρχομαι σε κείμενα που αφορούν τις Πρωτοπορίες & τον Μοντερνισμό, και σ' αυτό το πλαίσιο επανήλθα (δεν θα μπορούσα να μην επανέλθω άλλωστε σ' αυτόν τον θησαυρό γνώσεων, σοφίας και εμπειριών) και σε αυτό το βιβλίο-δοκίμιο του Νάνου Βαλαωρίτη, Για μια θεωρία της Γραφής Β', εκδόσεις ηλέκτρα, 2006. Ανοίγοντας το λοιπόν, στην σελίδα τίτλου βρήκα ένα δικό μου χειρόγραφο προσχέδιο του ποιήματος το μάτι, το οποίο βρίσκεται στην τρίτη μου ποιητική συλλογή Σημεία, σελίδα 39, των εκδόσεων Γαβριηλίδης, 2016. 

Αυτό το βρήκα ενδιαφέρον για πολλούς λόγους. Ένας απ' αυτούς επειδή το έγραψα (προφανώς) ορμώμενη από "κάτι" πρωτοποριακό που διάβασα στις σελίδες του ΝΒ (το οποίο είναι πολύ πιθανό να μην συνειδητοποιήσω ούτε θυμηθώ ξανά τώρα που το ξαναδιαβάζω), και επιπλέον γιατί αυτό το ποίημα είναι λίγο "διαφορετικό". Δεν θα πω πώς ή πόσο διαφορετικό ή με ποια έννοια, ή τι εννοώ... Αυτά απασχολούν άλλους, άλλες ειδικότητες και άλλα επαγγέλματα, ή και κανένα συγκεκριμένο επάγγελμα, με την προϋπόθεση πάντα, φυσικά, ότι υπάρχει η διάθεση και η προδιάθεση, το ενδιαφέρον (ακόμα πιο δύσκολο και σπάνιο, δυστυχώς) να αναλυθεί ένας συγγραφέας/ποιητής/έργο κτλ κτλ. 
Από την άλλη όμως, θεωρώ ότι μπορεί να απασχολεί και εμάς, τους αναγνώστες, απλώς και μόνο για την αίσθηση ή τις σκέψεις που μας αφήνει (υπάρχει πιθανότητα να μας αφήσει, ή και να περάσει παντελώς αδιάφορο) η ανάγνωση ενός κειμένου/ποιήματος. Αυτό. Αυτά. Ως εκεί. Καληνύχτα μας.

ξι.