κάποια στιγμή, μετά τις τόσες κατραπακιές, σταματάς να θυμάσαι
και το χέρι που σου πιάνει το κεφάλι και στο χτυπά στον τοίχο καίγεται
είναι το χέρι που κάποτε σου χάριζε λουλούδια
αλλά εσύ δεν θυμάσαι πια το όνομά του
ούτε το δικό σου.
Me llamo Mental, Mental Breakdown
y fue un placer conocerte.
και τι περίεργο... έβαλα τόνους στις λέξεις μου! :P
en algún momento, después de tantos tortazos dados, dejas de recordar
y la mano que te coge la cabeza y la golpea hacia la pared, se quema
es la mano que en aquel entonces te regalaba flores
pero tú ahora no te acuerdas de su nombre
ni tampoco el tuyo.
Με λένε Mental, Mental Breakdown
και χάρηκα για τη γνωριμία.
y qué raro... ¡acentué las palabras! :P
ξ.
10 comments:
Καλησπέρα.Λες να εντόπισες το πρόβλημα τής σημερινής κοινωνίας και να φταίει το χέρι;
Α.
Καλημερα Αντρεα :)
Μπαα τοσο ευκολα εντοπιζεται;...
Σ'ευχαριστω και για την επισημανση/διορθωση, ουτε που το ειχα προσεξει :)
ξ.
Νομιζω οτι ειναι η ωρα για να επιστρεψω.
Δ.
Μερικές φορές σκοτεινιάζει εδώ- κι ας είμαστε στ' άστρα...
Βάζε τόνους στις λέξεις, είναι μικροί φάροι που βοηθάνε τον λόγο να ταξιδεύει στις τρικυμίες του νου!
Αλήθεια πόσο εύκολα αλλάζουν τις κινήσεις τους τα χέρια όταν ακολουθούν την καρδιά..
Ξενιαδάκι καλό βράδυ:)
φιλιά
Α.
Χαριτωμένο και πρωτότυπο το βιντεάκι αν και αυτή την ακέφαλη οπτασία μεγέθους κινκ-κονκ δεν την πολυκατάλαβα.
@ Δ:
Καλως ηρθες Δ, που χαθηκες τοσο καιρο :)
@ dodo:
Εδω εννοεις στο blog ε; Συμφωνω... :(
@ ηλιο:
Ωραια το εθεσες! Θελω ν'αφηνω τα ταξιδια για σας ομως! ;)
@ Αστριακι:
Χαθηκαμε λιγο, μου φαινεται :(
Ποσο δικιο εχεις και τι ωραια που το εγραψες... :)
@ γιγαντα:
Εμεις κι αν χαθηκαμε! Τι κανεις, ελπιζω να ειναι ολα καλα. Χαιρετισμους πανω, σε σενα & στην οικογενεια :) Οσο για την ακεφαλη οπτασια...θα την επεξεργαστω κι εγω λιγακι :)
Καλημερα σε ολους!
ξ.
Μη νομίζεις πως χάθηκα σε παρακολουθώ, άσχετα αν δεν σσχολιάζω πάντα.
Πολυ χαιρομαι που εισαι καλα γιγαντα! Σ'ευχαριστω που με επισκεπτεσαι, &να μου γραφεις ooοποτε θες :))
ξ.
Post a Comment