Saturday, September 24, 2011

όταν μεγαλώσω

Όταν μεγαλώσω θα κάνω τρία παιδιά: την Μαρίνα που νοσταλγικά θα' χει το όνομα της μάνας μου, την Σιλβάνα για να θυμίζει εγωιστικά εμένα στα νιάτα μου και τον Έκτορα που θα' ρθει να επισφραγίσει επιτέλους την μάχη όλων των μαχών.
Αισίως μπαίνω στα εβδομήντα.
Και είμαι ακόμα νοσταλγικά, εγωιστικά και μαχητικά μόνη.

ξι.

7 comments:

Mr. Hubert said...

Υπέροχο...

dodo said...

Νοσταλγία, εγωισμός, μαχητικότητα: παράμετροι που ορίζουν την μοναξιά;

MelidonisM said...

Το 2070 θα είμαστε ακόμα παιδιά

ξι said...

@ Mr Hubert:
Σ' ευχαριστώ :-)

@ dodo:
Καμιά φορά οι μεγάλες προσδοκίες μπορεί να οδηγήσουν στη μοναξιά, ακόμα και με τέτοια χαρακτηριστικά.

@ Michalis:
Ναι! Παιδιά απ' την ανάποδη... αν είμαστε ακόμη δηλαδή... :-p

ξι.

Άστρια said...

"αισίως"...
why not?
:)

Γιάννης Καραμήτρος said...

Ισως είναι στερεότυπο αυτό που θα γράψω αλλά η ηλικία πολλές φορές είναι σχετική. Σίγουρα είναι στο χέρι μας να μεγαλώσουμε καλά, μάλλον να μην γεράσουμε άσχημα.

ξι said...

@ αστριάκι:
θέληση να υπάρχει, ε;;! μμ δεν ξέρω. υπάρχουν κάποια όρια, ενίοτε. ε; :-)

@ ΙωάννηςΚ:
Καλησπέρα και καλώς πέρασες από εδώ, ΙωάννηΚ :-) Καθόλου στερεότυπο, μια "γενική αλήθεια" θα έλεγα...σαν τα φυσικά φαινόμενα (για μια φυσική ...εξέλιξη).
Σε ευχαριστώ :-)

ξι.