Thursday, July 5, 2012

Σήμερα έκλεισα τα πάντα - Tontería cotidiana

Ξέρεις κάτι; Εκτός από τις ενοχλητικές τηλεοράσεις και τα αδιάκριτα κινητά τηλέφωνα, πρέπει να κλείσουν λίγο και τα αυτιά και τα μάτια των ανθρώπων. Αυτών που ακούν και βλέπουν.γιατί να κλείσουν τα στόματα αυτών που μιλούν είναι λίγο δύσκολο.
Άσε τις φλυαρίες.που μετριούνται με απώλειες.και κάθισε λίγο μόνος. Κάθισε λίγο μόνος σου.εστίασε στο σου για να βρεθείς λίγο στο κέντρο.κουλουριάσου γύρω απ' τον ομφαλό. Κλείσε τα μάτια και μάζεψε λίγο τα κομμάτια που μοίρασες .ή άρπαξαν. πρέπει να γίνεις πάλι Ένα.με σένα.για σένα.και μετά ξανατρέξε στο δρόμο.αφού δεν μπορείς να κάνεις κι αλλιώς.


Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις
μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,
μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.
Μην την εξευτελίζεις πηαίνοντάς την,
γυρίζοντας συχνά κ' εκθέτοντάς την
στων σχέσεων και των συναναστροφών
την καθημερινήν ανοησία,
ως που να γίνει σα μια ξένη φορτική.

Κωνσταντίνος Καβάφης
~Όσο μπορείς~


---------------------------------------------------------------------------------


Y si no puedes hacer tu vida como la quieres,
al menos intenta esto
tanto como puedas: no la deshonres
en el contacto excesivo con la gente,
en demasiados movimientos y conversaciones.
No la deshonres llevándola,
trayéndola a menudo y exponiéndola
a la tontería cotidiana

de las compañías y las relaciones,
hasta que llegue a ser pesada y extraña.

Constantino Cavafis
~Tanto como puedas~


μτφ: ξι.

4 comments:

dodo said...

"... γιατί να κλείσουν τα στόματα αυτών που μιλούν είναι λίγο δύσκολο": ακατόρθωτο, δυστυχώς... :-(

ξι said...

Καλησπέρα dodo, χαίρομαι που σε ξαναβλέπω εδώ :)
ξι.

Minas said...

Χρειάζεται να μείνουμε μόνοι και χρειάζεται να μην φοβόμαστε να μείνουμε μόνοι. Η μοναξιά είναι δηλητήριο, η μοναχικότητα φάρμακο. ΟΜΩΣ, μόλις αποσυρθούμε για 5 λεπτά, 5 μέρες, 5 μήνες πρεπει να επανέλθουμε με μπαγκάζια μας την κατανόηση της λέξης "αλληλεγγύη". Δεν μας λείπουν μόνο τα ευρώ, μας λείπει κυρίως το "ένα στήριγμα να βρω".

ξι said...

Ωραία τα λες, Μηνά. (έκανες και ρίμα στο τέλος ;) Επίσης, γιατί δεν είπες 7 λεπτά, 7 μέρες, 7 μήνες... άραγε; )

Καλό απόγευμα!
ξι.