Κορίτσι με όνομα

Σήμερα στο βιβλιοπωλείο της γειτονιάς
την είδα για πρώτη φορά 
λες κι είχα ραντεβού μαζί της
μπήκε μέσα με τη μητέρα της και την αδελφή της
ήταν τόσο γλυκιά τόσο καλή 
τόσο όμορφη
την ρώτησα πώς τη λένε
"Σεράνια", μου είπε
"Είσαι η πρώτη που την ρωτάει το όνομά της" 
μου είπε η μητέρα της 
"Μα είναι δυνατόν, σκέφτηκα, τέτοιο αγγελούδι 
και μόνο εγώ σκέφτηκα να της πιάσω κουβέντα 
και να την ρωτήσω πώς τη λένε; "
έπειτα έφυγα βιαστικά 
γιατί έτσι έπρεπε δυστυχώς
λόγω μιας κακιάς υποχρέωσης
τόσο αποσβολωμένη από την ομορφιά της
τόσο σαστισμένη και πόσο δυστυχισμένη 
που δεν είχα καταφέρει ν' ακούσω 
καθαρά τ' όνομά της
Σεράνια ή Σεράινα
αλλά τώρα είχα ήδη φύγει μακρυά της
λόγω μιας κακιάς υποχρέωσης.

Σεράνια, είσαι σκέτη ευλογία
και μόνο ευλογία
όπως όλα τα παιδάκια του κόσμου

Σ' ΑΓΑΠΩ

ξι.

Κρισναμούρτι: Περί αξιοπρέπειας | DOC TV | documenting everyday life

Κρισναμούρτι: Περί αξιοπρέπειας | DOC TV | documenting everyday life

Στο κείμενο πιο πάνω περί αξιοπρέπειας -το οποίο προτείνω ανεπιφύλακτα να διαβάσετε και το οποίο βιβλίο θα αγοράσω με την πρώτη ευκαιρία- ο Κρισναμούρτι λέει μεταξύ άλλων ότι υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που δεν είναι "πιασμένοι" σ’ αυτό το «πάνω κάτω» της ποικιλομορφίας στη διάθεση η οποία πιστεύεται από κάποιους ότι είναι μέρος της ύπαρξης, προϋπόθεσή της ή ότι την επιβεβαιώνει με κάποιο τρόπο. Ωστόσο, όπως λέει στο κείμενο, υπάρχουν άνθρωποι "που είναι ελεύθεροι από το να παλεύουν να γίνουν κάτι, έτσι που εσωτερικά υπάρχει μια σταθερότητα που δεν είναι αποτέλεσμα θέλησης, μια σταθερότητα που δεν έχει καλλιεργηθεί, που δεν είναι σταθερότητα από συγκεντρωμένο ενδιαφέρον σε κάτι, ούτε είναι αποτέλεσμα κάποιας δραστηριότητας σαν τις παραπάνω. Εμφανίζεται, όταν η θέληση παύει να δρα." Τα λόγια αυτά είναι από τα πιο σοφά που έχω ακούσει και όλο το κείμενο γενικότερα υπήρξε για μένα μια πολύ ευχάριστη αποκάλυψη. 

Όλο το κείμενο διατρέχει η ιδέα ότι η αξιοπρέπεια του καθένα σχετίζεται και συνδυάζεται με πολλά μικρά πράγματα και κυρίως πολλές μικρές ελευθερίες, απελευθερώσεις, συναισθήσεις και επιγνώσεις. Κατ' επέκταση και επιπρόσθετα -λέω εγώ εκ των υστέρων- σχετίζεται και με τις ενσυναισθήσεις, γιατί έναν μεγάλο βαθμό ελευθερίας ενέχει και η ενσυναίσθηση, έτσι τουλάχιστον όπως την αντιλαμβάνομαι: το να μπαίνεις δηλαδή στην θέση του άλλου. Δεν αρκεί εσύ ο ίδιος να είσαι και να νιώθεις ελεύθερος, αλλά επιβάλλεται να αναγνωρίζεις και να σέβεσαι την ελευθερία του άλλου, του συνανθρώπου σου, ακριβώς όπως ο συνάνθρωπός σου θα αναγνωρίσει (ή τουλάχιστον θέλεις και θα έπρεπε να αναγνωρίσει) τη δική σου ελευθερία. Ο χώρος και ο χρόνος που τον περιβάλλει, απαιτεί τον ίδιο σεβασμό και τήρηση σαν να ήταν ο δικός σου. Ενσυναισθανόμαστε και κατανοούμε τις ανάγκες των άλλων γιατί κάποιες από αυτές, οι ζωτικής σημασίας, είναι και δικές μας. Γινόμαστε ελεύθεροι σαν μικροί πλανήτες να συμπεριφερόμαστε, να περιφερόμαστε αναμεταξύ μας με τα δαχτυλίδια ελευθερίας -σαν δίχτυα προστασίας- να μας διαμορφώνουν. Αν ο καθένας ατομικά και προσωπικά επιτύχει αυτό, τότε νομίζω ότι μία από τις μέγιστες πραγματικές ελευθερίες έχει επιτευχθεί, που -επιστρέφοντας στο υπέροχο κείμενο του Κρισναμούρτι - αυτομάτως συνεπάγεται την επίτευξη και την θωράκιση του ανθρώπου με αξιοπρέπεια. 

Σας εύχομαι ~Καλά Χριστούγεννα~~

φίλοι μου.

ξι.

Yo soy tú eres

Yo soy tus labios
Tú eres mis palabras

Yo soy tus ojos

Tú eres mi mirada

Yo soy tu mente

Tú eres mi pensamiento

Yo soy tus oídos

Tú eres mis canciones

Yo soy tus manos

Tú eres mi toque

Yo soy tu cuerpo

Tú eres mi baile

sobre mi cuerpo incierto.

ξι.

Ένα κλασικό φθινοπωρινό απόγευμα Κυριακής

"Κλασικό" με ποια έννοια;
Εδώ και με τη μουσική έννοια!

Αλλά ξέρεις κάτι, επειδή όλες τις Κυριακές τις έχω στο μυαλό μου λιγάκι ...κλασικές... ζεστές και οικογενειακές, γύρω από το στρογγυλό τραπέζι της τραπεζαρίας, μ' ένα ζεστό πιάτο φαί και πολλή αγάπη, με συγγενείς και οικογενειακούς φίλους των γονιών μου να πηγαινοέρχονται στο σπίτι όλη την Κυριακή (και όλο το Σάββατο), με γέλια, μουσικές και συζητήσεις, με ζεστό καφέ και τσάι (πιο βράδυ με κανένα ποτάκι)...
Ε λοιπόν για όλα αυτά, ξέρεις τι θέλω; Θα σου πω τι, που συμβαίνει να είναι και αυτό που μου έχει λείψει πάρα πολύ αυτή την εποχή...

Θέλω, λοιπόν, να πάρω -αυτή την Κυριακή- την καλή μου αδελφή και να πάω να ακούσω την αγαπημένη μου ξαδέλφη που θα παίζει πιάνο. 

.Σε καλώ, αν θες, να έλθεις κι εσύ.

(αυτό που με παραξενεύει & με γεμίζει ταυτόχρονα, είναι να γράφω για την κλασική Κυριακή και να νιώθω ότι την ζω πάλι χωρίς να πέρασε μια μέρα)

ξι.

“Είμαστε εδώ με ποιήματα και μουσική – 2013”

Πλατεία Κλαυθμώνος, Τρίτη 17 Σεπτεμβρίου, ώρα 19.30

Για δεύτερη χρονιά η ιστορική πλατεία Κλαυθμώνος, στην καρδιά της Αθήνας, θα πλημμυρίσει ποιήματα και μουσική, την Τρίτη 17 Σεπτεμβρίου στις 19.30, με τη συμμετοχή σημαντικών ποιητών και καλλιτεχνών.

Η εκδήλωση ξεκίνησε από μια ιδέα των Γιώργου Δουατζή ποιητή και Κώστα Κρεμμύδα ποιητή, εκδότη του λογοτεχνικού περιοδικού “Μανδραγόρας”, οι οποίοι φροντίζουν το ποιητικό μέρος της εκδήλωσης, ενώ το μουσικό μέρος συντονίζει ο Άγγελος Σφακιανάκης. Η προσφορά όλων των συντελεστών είναι εθελοντική και η εκδήλωση υλοποιείται με την στήριξη του Οργανισμού Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων.

Δείτε εδώ: http://mandragorasmagazine.wordpress.com/2013/09/10/%CE%AF-%CF%8E-%CE%AE-ka/

Για τη μεταφορά: ξι.

γραφές

Οι γραφές στο χαρτί είναι για να σκοτώνουν τη μοναξιά μου

                                                       σου

                                                       του

                                                       μας

                                                       σας 

                                                        τους

Και να τις ενώνουν όλες μεταξύ τους σε μια παρέα.

Los escritos en el papel son para matar mi

                                                         tu

                                                         su

                                                         nuestra

                                                         vuestra

                                                         su    soledad
Y unirlas todas juntas en una compañía.

ξι.

χωροχρονοατυχία

.χωροχρονοτυχαία ύπαρξη.η δική μας.

.και κάπως έτσι.χωροχρονοτυχαίως.



.διακόπτεται..



.existencia espaciotiempocasual.la nuestra.

.y de tal manera.espaciotiempocasualmente.



.termina..


ξι.

Γράμμα στον Άνθρωπο

Άνθρωπε,
επειδή σε βλέπω να τριγυρνάς σε
ύποπτα λημέρια βρώμικων σκέψεων και
να χάνεσαι σε βίους τρυφηλούς κι αβίωτους
πάψε πια να διχάζεσαι έτσι άσκοπα
εσωτερικά κι εμφύλια
και αντί για διατάγματα επιστράτευσης
στείλε καθάρια μηνύματα
συμπαντικά
σ’ εσένα και στους άλλους
κι επιστράτευσε καλύτερα
-κι εγώ μαζί σου-
το μυαλό
τη δύναμη και
τις αξίες σου
για να βρεθούμε όλοι μαζί ξανά
.για μια φορά.
.αληθινά.

Με αγάπη,
ξι.

~Γράμμα στον Άνθρωπο~

Revés

Τα όνειρά σου 

γυρίζουν τον κόσμο

ανάποδα;

Tus sueños

giran el mundo

al revés?

ξι.

Χρώματα

Κι αν παλεύεις να κατεβάσεις τον μέσο όρο, είσαι πολύ κοντά.Στην εξαθλίωση.Μα εσύ που αγαπάς τα παιχνίδια ξεχνάς ότι θα έρθει η στιγμή που θα παίξουμε κι ένα άλλο αγαπημένο σου/μας που λέγεται.boomerang.

Καλημέρα μας,
ξι.

Σήμερα έκλεισα τα πάντα - Tontería cotidiana

Ξέρεις κάτι; Εκτός από τις ενοχλητικές τηλεοράσεις και τα αδιάκριτα κινητά τηλέφωνα, πρέπει να κλείσουν λίγο και τα αυτιά και τα μάτια των ανθρώπων. Αυτών που ακούν και βλέπουν.γιατί να κλείσουν τα στόματα αυτών που μιλούν είναι λίγο δύσκολο.
Άσε τις φλυαρίες.που μετριούνται με απώλειες.και κάθισε λίγο μόνος. Κάθισε λίγο μόνος σου.εστίασε στο σου για να βρεθείς λίγο στο κέντρο.κουλουριάσου γύρω απ' τον ομφαλό. Κλείσε τα μάτια και μάζεψε λίγο τα κομμάτια που μοίρασες .ή άρπαξαν. πρέπει να γίνεις πάλι Ένα.με σένα.για σένα.και μετά ξανατρέξε στο δρόμο.αφού δεν μπορείς να κάνεις κι αλλιώς.


Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις
μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,
μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.
Μην την εξευτελίζεις πηαίνοντάς την,
γυρίζοντας συχνά κ' εκθέτοντάς την
στων σχέσεων και των συναναστροφών
την καθημερινήν ανοησία,
ως που να γίνει σα μια ξένη φορτική.

Κωνσταντίνος Καβάφης
~Όσο μπορείς~

---------------------------------------------------------------------------------

Y si no puedes hacer tu vida como la quieres,
al menos intenta esto
tanto como puedas: no la deshonres
en el contacto excesivo con la gente,
en demasiados movimientos y conversaciones.
No la deshonres llevándola,
trayéndola a menudo y exponiéndola
a la tontería cotidiana

de las compañías y las relaciones,
hasta que llegue a ser pesada y extraña.

Constantino Cavafis
~Tanto como puedas~

μτφ: ξι.

Ο Δον Νάδιε πάει για τζόγκινγκ

Κάτσε να σου πω γιατί δεν άντεξαν τα δυο παιδιά εκείνα.

Γιατί οι κραδασμοί είναι να απορροφώνται κι απ’ τους δυο, αγάπη μου. Όταν τους απορροφά μόνο ο ένας, τότε είναι αυτός που τελικά λύεται, καταλύεται, λειαίνεται, μικραίνει, κουμπώνει, μαγκώνει, έρχεται και γίνεται ένα με το πάτωμα, το δρόμο, το χώμα, την άμμο, τον κόκκο, το τίποτα.

Κι ο άλλος, θριαμβευτής του ούτε-κι αυτός ο ίδιος-ξέρει-τίνοςπράγματος, λέει να πάει σήμερα για τζόγκινγκ.

Μα να του πει κάποιος να τρέξει και με τα δυο του πόδια. Είναι θέμα απορρόφησης των κραδασμών.

Ο Δον Νάδιε πάει για τζόγκινγκ. Περί κραδασμών ο λόγος. Νάδα.

Για όλες τις άνισες δυάδες.

Για κάποια παιδιά.

ξι.

στάση

Ποιος σού 'πε ότι δεν αλλάζει η μοίρα; Για άλλαξε στάση και θα δεις! ;-)

¿Quién te ha dicho que el destino no puede cambiar? ¡Cambia de postura y ya verás! ;-) 


ξι.

Rene Magritte