Thursday, October 17, 2013

Ένα κλασικό φθινοπωρινό απόγευμα Κυριακής

"Κλασικό" με ποια έννοια;
Εδώ και με τη μουσική έννοια!

Αλλά ξέρεις κάτι, επειδή όλες τις Κυριακές τις έχω στο μυαλό μου λιγάκι ...κλασικές... ζεστές και οικογενειακές, γύρω από το στρογγυλό τραπέζι της τραπεζαρίας, μ' ένα ζεστό πιάτο φαί και πολλή αγάπη, με συγγενείς και οικογενειακούς φίλους των γονιών μου να πηγαινοέρχονται στο σπίτι όλη την Κυριακή (και όλο το Σάββατο), με γέλια, μουσικές και συζητήσεις, με ζεστό καφέ και τσάι (πιο βράδυ με κανένα ποτάκι)...
Ε λοιπόν για όλα αυτά, ξέρεις τι θέλω; Θα σου πω τι, που συμβαίνει να είναι και αυτό που μου έχει λείψει πάρα πολύ αυτή την εποχή...

Θέλω, λοιπόν, να πάρω -αυτή την Κυριακή- την καλή μου αδελφή και να πάω να ακούσω την αγαπημένη μου ξαδέλφη που θα παίζει πιάνο. 

.Σε καλώ, αν θες, να έλθεις κι εσύ.


(αυτό που με παραξενεύει & με γεμίζει ταυτόχρονα, είναι να γράφω για την κλασική Κυριακή και να νιώθω ότι την ζω πάλι χωρίς να πέρασε μια μέρα)

ξι.

1 comment:

ξι said...

Η αδελφή μου βέβαια θα είναι ούτως ή άλλως εκεί γιατί θα γυρίζει τις σελίδες αλλά θυμήθηκα πάλι τόσο έντονα εκείνες τις Κυριακές που μου βγήκε κάπως έτσι το κειμενάκι! ;)

ξι.