Τις νύχτες του υποχρεωτικού εγκλεισμού

Τώρα...τις νύχτες του υποχρεωτικού εγκλεισμού...
θα ξεδιπλώνονται οι σκέψεις μου...θα τρέχουν ολόγυρα...
θ' αγκαλιάζουν το δωμάτιο...θα κατατρύχουν το μυαλό μου...
θ' αρχίζει να δημιουργείται η μορφή σου...θα γεμίζει το δωμάτιο...
θ' απλώνονται τα μάτια σου στους τοίχους...το γέλιο σου στ' αυτιά μου...
θα σου πω όσα δεν πρόλαβα...θα μου πεις ό,τι δεν άκουγα...
το βλέμμα σου σαν χάδι στα μαλλιά μου...
θα κλείνω τα μάτια μου...θα γυρίζω γύρω απ' τον εαυτό μου...
θα ζαλίζομαι...για να σε δω ξανά...
να μαρτυράς την ομορφιά στη ζωή μου...
την ισορροπία...
την ουσία...
την καλή μου την εικόνα...
Τώρα...θα λατρεύω κάθε νύχτα...
κάθε υποχρεωτικό...
κάθε εγκλεισμό...
για να βρίσκομαι για λίγο κοντά σου ξανά...

ξι.