Στα 'λεγα

Λίγο παλιό (άρθρο Ιουνίου) αλλά "καλό". 
http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=367196

Πού ακριβώς έγκειται η σημασία (εννοώ η αξία και σπουδαιότητα) που δίνουμε στα πράγματα; 
Κοντολογίς, στο παιχνίδι "χάνω τη σημασία των πραγμάτων" (κοινώς "χάνω τον μπούσουλα"), φυσικά η υπεροψία και η άγνοια "πληρώνονται". Και εφόσον πρόκειται για παιχνίδι ζωής, χάνεις ζωές. Το ποιες, πόσες, πώς κτλ είναι άλλο θέμα, εξίσου σημαντικό όμως.

¿Dónde exactamente reside el significado (y con esto quiero decir el valor y la importancia) que prestamos a las cosas?
En pocas palabras, en este juego "pierdo el significado de las cosas" (en otras palabras, "pierdo mi cabeza"), por supuesto la arrogancia y la ignorancia "se pagan". Y como se trata de un juego de vida, entonces pierdes vidas. Cuáles, cuántas, cómo etc es otra cosa, pero igual de importante.

ξι.

Άκρα

Όσο πάει και τα αυτονόητα καταργούνται. 
Ποδοπατούνται από τα συμφέροντα και την εγωπάθεια, από την τρέλα και το σαλτάρισμα και από κάθε λογής "άκρα".

Και κάποιες νύχτες οι ανάσες βαραίνουν επικίνδυνα και το σώμα αρχίζει να στάζει αίμα αντί για ιδρώτα.

Μα δεν καταλαβαίνει ο Άνθρωπος ότι τα άκρα δεν λυπούνται κανέναν; Στα άκρα δεν υπάρχει μάζεμα, τα άκρα είναι αιμοσταγή και αδιάκριτα, είναι πλοκάμια που απλώνονται και καίνε. Και όσο πιο κοντά τους πας, τόσο περισσότερο καίγεσαι.

Δεν τίθεται θέμα επιλογής, τίθεται θέμα απόφασης και δράσης.
Αύριο το "κάποιες" από τις νύχτες θα εξαφανιστεί και θα γίνουν "όλες", και θα βρεθούμε εσύ κι εγώ στην καρδιά της λάμψης της.

Δεν είναι φόβος γιατί τα ελεύθερα και καθαρά μυαλά δεν τρέμουν (σαν του Παύλου Φύσσα).

Είναι ανάγκη. Ανάγκη και ζωή. Ανάγκη και ζωή κι ελευθερία. Ελευθερία και Δημοκρατία.

Είναι τα αυτονόητα της Ύπαρξης.

ξι.

el Ciclo

La Idea que se hace cosa que se hace nombre
que pertenece a la mente que se expresa en la lengua
que pertenece a la cabeza
que es cuerpo
y que es hombre que son muchos
que se llama gente
que vive en el planeta que una vez era cuerpo celeste
y que lo hicimos Tierra
que pertenece al Universo
en el que cabe todo
y que nunca muere
y que es 

Idea.

Ciclo, enviado a la Convocatoria del periódico español el.País, sección Talentos, pero por desgracia sin tener la suerte de ser elegido.


ο Κύκλος

Η Ιδέα που γίνεται πράγμα που γίνεται όνομα
που ανήκει στο μυαλό που εκφράζεται στη γλώσσα
που ανήκει στο κεφάλι
που είναι σώμα
και που είναι άνθρωπος που είναι πολλοί
που λέγεται κόσμος
που ζει στον πλανήτη που κάποτε ήταν ουράνιο σώμα
που τον κάναμε Γη
και που ανήκει στο Σύμπαν
που τα χωράει όλα
που ποτέ δεν πεθαίνει
και που είναι

Ιδέα.

ξι.

Γλώσσα

Νεκρό είναι μόνο ό,τι δεν υπάρχει.

Κι αν εσύ ο ζωντανός δεν μιλάς, δεν σκέφτεσαι, δεν νιώθεις χρησιμοποιώντας τα υπαρκτά, μα ούτε και λογαριάζεις ότι έχεις υπάρξει και συνεχίζεις να υπάρχεις χάρη σ' αυτά, 
τότε λυπάμαι αλλά μπερδεύεις τις λέξεις και τις έννοιες, τα υποκείμενα και τα αντικείμενα, η ύπαρξή σου χοροπηδάει πάνω σε γλιστερό τεντωμένο σκοινί και ειλικρινά δεν ξέρω για ποια νέκρα μιλάμε και ποιος ακριβώς είναι ο νεκρός.


~αυτό για τα αρχαία ελληνικά που καταργούνται~

ξι.

“Είμαστε εδώ με ποιήματα και μουσική – 2013”

Πλατεία Κλαυθμώνος, Τρίτη 17 Σεπτεμβρίου, ώρα 19.30

Για δεύτερη χρονιά η ιστορική πλατεία Κλαυθμώνος, στην καρδιά της Αθήνας, θα πλημμυρίσει ποιήματα και μουσική, την Τρίτη 17 Σεπτεμβρίου στις 19.30, με τη συμμετοχή σημαντικών ποιητών και καλλιτεχνών.

Η εκδήλωση ξεκίνησε από μια ιδέα των Γιώργου Δουατζή ποιητή και Κώστα Κρεμμύδα ποιητή, εκδότη του λογοτεχνικού περιοδικού “Μανδραγόρας”, οι οποίοι φροντίζουν το ποιητικό μέρος της εκδήλωσης, ενώ το μουσικό μέρος συντονίζει ο Άγγελος Σφακιανάκης. Η προσφορά όλων των συντελεστών είναι εθελοντική και η εκδήλωση υλοποιείται με την στήριξη του Οργανισμού Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων.

Δείτε εδώ: http://mandragorasmagazine.wordpress.com/2013/09/10/%CE%AF-%CF%8E-%CE%AE-ka/

Για τη μεταφορά: ξι.

Descanso

Κάθε πότε ξαποσταίνει η κούραση;

¿Cada cuándo descansa el cansancio?

ξι.

Anoche cuando dormía

Χθες το βράδυ όταν κοιμόμουν
ονειρεύτηκα –ευλογημένη μου ψευδαίσθηση!-
ότι μια πηγή ανάβλυζε
μέσα στην καρδιά μου.
Είπα: Γιατί κρυμμένη μου πηγή,
νερό μου, έρχεσαι ως εμένα
σαν πηγή μιας νέας ζωής
απ’ την οποία ποτέ δεν ήπια;

Χθες το βράδυ όταν κοιμόμουν
ονειρεύτηκα –ευλογημένη μου ψευδαίσθηση!-
ότι είχα ένα μελίσσι
μέσα στην καρδιά μου.
Και οι χρυσαφένιες μέλισσες
έφτιαχναν μέσα της,
μαζί με τις θλιμμένες γριές,
άσπρο κερί και γλυκό μέλι.

Χθες το βράδυ όταν κοιμόμουν
ονειρεύτηκα –ευλογημένη μου ψευδαίσθηση!-
ότι ένας φλογερός ήλιος έλαμπε
μέσα στην καρδιά μου.
Ήταν φλογερός γιατί έβγαζε
κόκκινη ζέστη οικογενειακής θαλπωρής,
και ήταν ήλιος γιατί φώτιζε τόσο
και γιατί μ ‘έκανε να κλαίω.

Χθες το βράδυ όταν κοιμόμουν
ονειρεύτηκα –ευλογημένη μου ψευδαίσθηση!-
ότι ήταν ο Θεός αυτός που είχα
μέσα στην καρδιά μου.

Χθες το βράδυ όταν κοιμόμουν 

Antonio Machado 

μτφ: ξι.